İntiqam

- Viydem na minutku?

- Da koneşno jan, davay.

Restoranın dəhlizindən keçərək (Bu zaman ziyafət verildiyinə görə qonaqlar zalda, aşbaz və xidmətçilər qızğın iş başında olduqlarına görə sakitçilik idi) kişilər üçün nəzərdə tutulmuş ümumi tualetə girdilər.

- Əclaf! - Qarşısındakının üzünə gözlənilmədən şillə vurdu. 

- Şto sluçilos? Şto je ya sdelal? (Qəfil zərbədən müvazinətini itirərək yerə yıxılaraq, çaşqın halda dedi)
- Tı armenin, i eto tvoy qrex.
- Ara jan, nu poçemu? Ya je prostoy çelovek.
- Zatknis svoloç, ne smey otkrıt rot!
- Qurban jan olum, tı je xoroşiy çelovek, mı koqda to jıli v Baku. Ya poçti şto znayu pol qoroda.
- Buna bax e sən Allah.

- Mən yaşamış Bakıda, uşaqlıq keçib orda. Mən neynəmiş sənə axı?

- Siz bizim başımıza oyun açmısız!

- Jan, nu şto je ya sdelal vam a? Nə pislik dəyib sənə?

- Bizim torpaqlarımızı qarət etmisiz, qadın-uşaq rəhm etməmisiz, əhalini qırıb-talamısız!

- A priçom zdes ya?

- Sən də onlardan birisən!

- Axı mən sadəcə prostoy biznesmen. Ya daje v armiyi ne bil. Mən avtomat əlimə almamış. Klyanus materey Bojey.

- Nə fərqi var, siz bizim ürəyimizə dağ çəkmisiz.

- Posluşay ara, mən bilir ki, orda xər iki tərəfdə o bunu, bu onu ubili. Mən o zamanlar daje v Armeniyi ne bıl. Daje kamnem ne brosal. Eto vsyo politika ara. İnan brat...

- Mənə qardaş demə, əclaf! (Təpiklə böyründən vuraraq)

- Poçemu menya byoş? (Gözləri yaşararaq) Nə günaxı var mənim?

- Səsivi kəs, it oğlu it!

- Eto vsyo politika. Mı vse peşki jan. Kto vinovat, kto net xamısı olacaq məlum. Klyanus, Allax xaqqı, mən bir şey etməmiş... Otpusti menya radi vsex svyatıx. Umalyayu tebya. Ya iskrenno saçustvuyu tebe jan. Nu ya zdes ne priçom...

- Bu hələ danışır e, səsi gəlir e! (Bir təpik də vurur, bu səfər təpik sinə hissəsinə dəyərək nəfəsini kəsir)

- Öhö, öhö... (Nəfəs almaq üçün əlini atıb qalstukunu köynəyinin düymələri qarışıq açaraq nəfəs almağa çalışır, öskürür) Eto moy qrex şto ya armenin?

- Da, imenno tak! Vı naşi vragi...

- Jan, i u nas toje yest takiye lyudi kak tı. Onlar tərbiyə edir uşaqlar düşmən kimi. No ya ne odabryayu ix. Poçemu je, mı doljnı bıt vraqami? Mənim nə günaxım var axı?

- Günahını çəkərsən murdar (Əlini ataraq, cibindən ülgücü çıxardır)

- Jan qurban sənə, umolyayu tebya ne delay! Umolyayu, radi Allaxa, proşay menya şto ya armenin, no, no... Mən xeç müxaribə nədi bilmirəm! Mənim uşağlıx Bakıda keçib. Çoxlu dostlar olub orda. Mən Bakını çox sevir...

- Eto za vsyo şto vi natvarili tam! (Ülgücü çəkərək üzünə yekə bir çapıq atır) Bunu gördüyün hər vaxt məni xatırlayacaqsan, köpək!

PS: Nəticəsini özünüz düşünün dostlar...

Fərid Abdullah.